به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه» در یزد، به همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه ام ابیها(س)تفت، صبح امروز کرسی مجازی آزاد اندیشی با موضوع «کرونا؛ عذاب یا آزمایش الهی» برگزار شد.

زینب بحرانی در مقام ارائه کننده بحث «کرونا؛ عذاب یا آزمایش الهی» گفت: کرونا، بیشتر به آزمایش شباهت دارد تا عذاب؛ کرونا در حالی که برای سلامت جامعه تهدید است، اما در کنار آن فرصت‌های زیادی برای جامعه ایجاد کرده است.

وی افزود: برخی از این فرصت ها از جمله قرنطیینه خانگی و فرصت  خلوت انسان با خودش را فراهم کرده است، زیرا زمینه‌های تفکر معمولاً در خلوت بیشتر ایجاد می‌شود؛ شاید خدا با این آزمایش بندگان خود را غربال می کند و خیلی ها را متوجه قدرت خدا و بی ارزشی این دنیا می نماید.

ارائه کننده بحث ادامه داد: با توجه به فرمایشات امیر المؤمنین(علیه السلام) «إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ وَ لِلْأَنْبِیاءِ دَرَجَةٌ وَ لِلْأَوْلِیاءِ کرَامَة» تأکید می‌کند بلا برای ظالم تأدیب و تنبیه و برای مؤمن آزمایش، برای انبیا ترفیع درجه و برای  اولیا تکریم است.

بحرانی تصریح کرد: خداوند مرگ و حیات را آفرید تا انسان را مورد آزمایش قرار دهد، بر این اساس بیماری کرونا می‌تواند نمایی از این امتحان الهی باشد، زیرا خداوند از این راه به نوعی خواستار بیداری انسان است.

در ادامه این نشست، خانم عابدینی به عنوان منتقد بیان کرد: بی بند و باری  و خدا نشناسی مردم موجب عذاب الهی است و حضور در مساجد و حرم ها و حتی خانه خدا ممنوع شد که این خود نوعی عذاب به نظر می رسد.

 خانم رشیدنیا هم به داوری پرداخت و اذعان کرد: امتحان، قضای حتمی خداست و هیچ‌کس بدون امتحان نخواهد بود و برای نجات از آزمون باید منطقه آزمون را ترک کرد،پس اگر کسی از خدا بخواهد که مرا امتحان نکن، دعای وی مستجاب نمی شود.

وی با بیان این که باید چنین دعا کنیم؛ خدایا! ایمان مرا راسخ و به من توفیق عطا کن تا از آزمایش تو سرافراز بیرون آیم، افزود: هرچه امتحان سنگین تر و فراگیر تر باشد، اجر آن بیشتر است و َفرَج و شدّت، بیماری و تندرستی و... برای مؤمن بستر آزمون است.

داور کرسی آزاد اندیشی «کرونا؛ عذاب یا آزمایش الهی» ادامه داد: در جهان طبیعت همه چیز، حتی آثار و نتایج دنیایی اعمال انسان که در این جهان به او می‌رسد، می‌تواند بستر آزمون باشد، نه به عنوان پاداش محض، زیرا دار جزای صرف فقط قیامت است، پس چنین نیست که خدای سبحان همواره برای آزمودن انسان، او را در کوره ناملایمات بگذارد، بلکه گاه برای این منظور او را در بستر پرنیان می‌نوازد و می‌پروراند.

رشیدنیا تصریح کرد: آن که گرفتار فقر و بیماری و مانند آن است غالباً به سبب آگاهی از ابتلای خود، ذاکر و صابر است، اما کسی که در گشایش و آسایش است چون غالباً نمی‌داند که به دارایی و سلامتی و مانند آن مبتلاست، به غفلت می‌گذراند و در حال سرخوشی، سرکشی می‌کند.

داور کرسی آزاداندیشی «کرونا؛ عذاب یا آزمایش الهی» گفت: عذاب در دنیا چیزی جدای از اعمال ما نیست و گوشمالی دادن در دنیا خیلی بهتر از عقوبت ابدی و قیامت است، پس کرونا، عذابی  همانند داروی تلخی که مادر در حلقوم فرزند خود می چکاند، یا شبیه طبیبی که از  قطع پای بیمار خرسند نیست، ولی چاره ای ندارد.

انتهای پیام/313/47